Pages

Geri Gelen Mektup şiiri - Hüseyin Nihal ATSIZ - yazılarım

0 Comments


Selam arkadaşlar yazıma başlamadan önce umarım iyisinizdir. Bu şiiri çok ama çok önceleri tahmini 6-7 yıl önce soğuk kış ayında okuldaykan türkçe öğretmenimiz dersin bitimine 5 dakika kala bize bir şiirden bahsetmek istedi önce hikayesini anlatmıştı daha sonrada sesli okumuştu biraz tenefüse geç çıkmıştık ama olsun hiç değilse güzel bir şiir dinlemiş ve sevmiştik her satırda ayrı ayrı anlamlar barındıran benim için özel olan bu güzel şiiri sizinle paylaşmak istedim aşağıya şiirin biraz müzik gibi olan klip ve şiiri ekliyorum keyifli dinlemeler görüş ve önerilerinize her zaman açığım kendinize iyi bakın görüşmek üzere esen kalın ^_^



Geri Gelen Mektup - Hüseyin Nihal ATSIZ

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.

Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!

Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.

Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler!
Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma 'Kaabil'
İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil
Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

Mehtaplı yüzün Tanrı'yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik.

Huzeyfe

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder