Selam arkadaşlar hem Ramazan ayının son günlerine yaklaştık hemde sevdiğim resmi sizinle paylaşmak istedim artık eskisi gibi yaz aylarında iftarımız olmayışı bir hayli üzücü olsada çok eskiden yani bir 15 yıl önce hatırladığım bir yaz akşamından bahsetmek istiyorum bu arada zaman ne kadar hızlı geçmiş
dün gibi hatırlıyordum halbuki. 

Bir akşam üzeri evin terasında iftar hazırlıkları başlamıştı asma çardağının altında yer klimi sermiştik mindeller üzerine bırakılıp sofralar serildi birde yaz ayının hatta iftarın vazgeçilmezi  olan meyan şerbeti buzlu yapıp yukarı çıkardım ılık ılık esintilerde başlamıştı her zaman sesli olan caddemiz artık sessizleşmişti vakite de az kalmıştı aile büyükleride gelince her şey tamamlanmıştı kuşların cıvıltısıyla ezan ın okunmasını bekliyorduk  şimdi düşünüyorumda nerede kaldı o güzel günler belki  lüks takıntımız yoktu büyükler küçükleri küçükler büyükleri sayardı  bir sorun olduğunda hallolurdu
 tartışılırdı ama çabucak sorunlar çözülürdü. 

Peki ya şimdi sohbetler azaldı küçücük çocuklar rahat dursun diye ellerine telefon verildi saygı sevgi azaldı tartışılınca barışmak dahi istenmiyor empati duygusu sıfıra indi işte imtihan böyle başlar varlığını hissettiğiniz insanların yokluğuyla. 

Kendinizi sevin hayaller kurun ve gerçekleştirin çocuklarınızı iyi yetiştirin ki tekrardan eski mutlu günler yeniden başlasın belki yanlış yazdım belki doğru vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim esen kalın görüşmek üzere ^_^